Πέρασαν οι καιροί των Ιδανικών Αυτοχείρων, ξημερώνει η εποχή των Ιδανικών Επιζησάντων.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Ρόζα συγχώρα με που κλαίω μας μείναν τα κουμπιούτερς κι οι αριθμοί...

Άλκης Αλκαίος

Τα μάτια μου υγρά και βουρκωμένα
γυρεύουν απο 'σένα παρηγοριά,
κομμάτια χάνει η ψυχή μου
στα καμπαρέ πουλιέται η ζωή μου
και συ μου λες να έφτασε η μέρα
και με τραβάς στου κόσμου το κενό

Ρόζα συγχώρα με που κλαίω
μας μείναν τα κουμπιούτερς κι οι αριθμοί...

Θέλω να  πείς πως είναι ψέμα
ένα παραμύθι εφιαλτικό
πως δε χωρίσαν τώρα τα κελιά μας
μείναν στη μέση τα όνειρά μας
πρέπει να συνεχίσω ν'αγαπώ.

                                                                            Αγάπη μου απο κάρβουνο και θειάφι
                                                                            νιώθω πως μείναμε μοναχοί
                                                                            φωνή εντόμου τώρα ειν'η φωνή μου
                                                                            παράπονο υπερκόσμιο η ψυχή μου
                                                                            ξέρω δε θα μ'αφήσεις μοναχό.

                                                                            Ρόζα συγχώρα με που κλαίω
                                                                            μας μείναν τα κουμπιούτερς κι οι αριθμοί...


*Για τον Άλκη...
Κ.Ευθυμιάδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου